زلف را شانه نزن، شانه به رقص آمده است

«زلف را شانه نزن، شانه به رقص آمده است»
در بیان نِگَهَت چانه به رقص آمده است

هر زمانی که تو آیی به سراپرده ی من
از قُدومت گل من، خانه به رقص آمده است

پای در مجلس و مِی خانه اگر یار، نهی
از شَعَف عاقل و دیوانه به رقص آمده است

میبری سمت دهانت و به لب می زنی اش
وین سعادت زده پیمانه به رقص آمده است

مِی خورم، مست شوم، لیک عجیب است که مِی
از لبت واله و مستانه به رقص آمده است

بوسه بر گونه ی چون قند و نباتت زده ام
بوسه در گونه ی دُردانه به رقص آمده است

چند وقتی است که رفتی زِ بَرَم، حال ببین
شانه از هق هقِ مردانه به رقص آمده است

=======================
پ.ن: مطلع شعر از مهدی مظاهری

#مرتضی_محمودی

ashaareman.blog.ir

#instagram:mortezamahmoudi65