بایگانی دی ۱۳۹۵ :: اشعار من

دوش مرا خواب خوشی دست داد

بود جهان nice و پر از عدل و داد

قیمت هر چیز درآن واقعی

در ره تولید نَبُد مانعی

ارزش پولیش سقوطی نداشت

قیمت اجناس شروطی نداشت

جنس درآنجا همه made in وطن

هیچ نبود از نوع چینی سخن

دود و دم از بیخ فنا گشته بود

جنگلِ سرسبز برایش چو هود

منصب خالی عجبم را گرفت

هیچ مدیری نَبُد آنجا خِرفت

فیش مدیران همه با عدل و داد

هیچ کجا فیش نجومی نداد

رونق اگر بِه بُده در اقتصاد

حاصل حرکت بُده نی حرف و داد

دکترِ آنجا زیرِ میزی نبود

در پی دریافت چیزی نبود

مردم آنجا همه قانون مدار

سجن تهی بود و نَبُد کس به دار

جرم و جنایت شده در حدِّ صفر

(وای! نَبُد قافیه هم قدِّ صفر!)

بین دو خط حرکتِ ماشین بُوَد

آخرِ فرهنگ و هنر این بُوَد

حرکت لایی نه و ویراژ هم

هم سوخو پیدا نه و میراژ هم

حقِّ تقدم مَلَکِ ذهنشان

این قلمش بود ز خوبی نشان

صنعت خودرو چه شکوفا شده است

نقش عظیمش عجب ایفا شده است

خودروی مرغوب چو دادِه بُرون

خودروی بیگانه نباشد فزون

وعده ی واهی دگر آنجا نبود

قول دروغین که ندارد وجود

معنی 100 بود همان صد، همان

رفعِ تحاریم بماند، امان

گِل نگرفتند درِ هسته ای

رَد بشوم ... فکر کنم خسته ای

خوابی چنین هرگز ندارد تَهی

از طرفی، کرده بیان ابلهی

هست مگر منطقه با این بیان

یا که اگر هست، بُوَد در جنان

در وطنم نیست ... ولی باورم:

هرچه بُوَد، عشق فقط کشورم.

#مرتضی_محمودی

#ashaareman.blog.ir

#instagram:mortezamahmoudi65

۱ نظر
۰ ۰

مرتضی محمودی - ۱۶ دی ۹۵ ، ۲۰:۳۸

بیا با عشق و محبت، دنیامونُ ما بسازیم
دنیایی از عشقُ شادی، واسه فردا ها بسازیم

بیا هم نفس بشیمُ، شعر زندگی بخونیم
چه تو سرما چه تو گرما، همیشه با هم بمونیم

عزیزم برای قلبم، تو همیشه بهترینی
من برات ساده و صافم، من همینم که می بینی

تو رو دوست دارم فراوون، همیشه من از ته دل
شدم مجنونِ تو خوبم، نه دیگه نمیشم عاقل

نمیشم یه لحظه فارغ، من از فکر تو عزیزم
تو فکرم که گل بچینم، تا بیام به پات بریزم

زندگی برام چه زیباست، وقتی تو باشی کنارم
دیگه من غمی ندارم، اگه که تو باشی یارم

تو چه خوبی چه قشنگی، تو چه دوس(ت) داشتنی هستی
اگه پیش من بمونی، سَرَمُ میدم دو دستی